Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest groźną przypadłością, zwykle dotykającą palaczy, chociaż nie jest to jedyna grupa ryzyka. Jest ona jedną z głównych przyczyn śmierci na świecie. Szacuje się, że na całym globie choruje ok. 250 mln ludzi, w tym ok. 2 mln w Polsce. Jak dotąd nie udało się opracować skutecznej metody leczenia przyczynowego tego schorzenia. Dowiedz się, jak wyglądają objawy POChP i jak radzić sobie z tą nieuleczalną chorobą.
Czym jest przewlekła obturacyjna choroba płuc?
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest chorobą niezwykle powszechną. Szacuje się, że do 2030 roku będzie ona trzecią przyczyną zgonów na świecie. Choroba ta polega na utrwalonym ograniczeniu przepływu powietrza w dolnych drogach oddechowych. Wiąże się to również z przewlekłym stanem zapalnym w tej okolicy. Jest to schorzenie postępujące, wywoływane przez czynniki zewnętrzne. POChP niekiedy nazywa się chorobą palaczy, palenie tytoniu odpowiada bowiem za około 80% zachorowań. Do pozostałych przyczyn należą zanieczyszczenie powietrza oraz czynniki osobnicze (w tym genetyczne czy astma). Należy mieć również świadomość, że zagrożone są także osoby narażone na palenie bierne.
Jakie są objawy POChP?
Podczas dostawania się do dróg oddechowych szkodliwych cząsteczek (dymu tytoniowego, produktów spalania, pyłów itp.) dochodzi do podrażnienia błony śluzowej oskrzeli. Na skutek tego gruczoły śluzowe zaczynają przerastać, a produkcja śluzu się zwiększa. W wyniku stanu zapalnego dotknięte nim komórki zaczynają wytwarzać substancję niszczącą tkankę płucną wokół oskrzelików. Skutkuje to zwężeniem oskrzelików oraz małych oskrzeli, a także niszczeniem miąższu płuc. Proces ten postępuje i staje się przyczyną takich dolegliwości, jak:
• duszności – pogłębiające się z czasem, początkowo występują w fazie aktywności, później również w spoczynku;
• uczucie ucisku w klatce piersiowej oraz świszczący oddech;
• przewlekły kaszel – zarówno suchy (nieproduktywny), jak i mokry, nierzadko z przewlekłym odkrztuszaniem plwociny, często nasilający się rano.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc charakteryzuje się pogłębianiem objawów, szczególnie przy braku podjęcia leczenia. W miarę postępu zmian schorzenie to może doprowadzić do niewydolności oddechowej, a w rezultacie śmierci pacjenta. Dlatego tak istotna jest jak najwcześniejsza diagnostyka. Palacze tytoniu lub osoby mające na co dzień styczność z silnym zanieczyszczeniem powietrza powinny regularnie sprawdzać stan swoich dróg oddechowych. Badania można wykonać u specjalisty chorób dróg oddechowych. Laryngolog we Wrocławiu może zlecić np. badania takie jak np. spirometria czy RTG płuc.
Jak wygląda diagnostyka POChP?
Diagnostyka POChP opiera się na badaniach takich jak:
• spirometria – czyli pomiar pojemności płuc poprzez wydychanie powietrza w specjalny ustnik;
• pulsykometria – pomiar zawartości tlenu we krwi, przeprowadzany za pomocą czujnika nakładanego na ucho bądź palec;
• gazometria – bada stężenie tlenu i dwutlenku węgla we krwi;
• RTG płuc – przeprowadzane przy podejrzeniu bardziej zaawansowanych zmian.
Badania diagnostyczne powinno przeprowadzać się nie tylko u osób, u których już wystąpiły objawy. Konieczne one będą również profilaktycznie u palaczy, osób narażonych na kontakt z zanieczyszczeniami powietrza (w miejscu zamieszkania czy w pracy), a także u pacjentów po 40. roku życia. Obecnie większość z nas narażona jest na produkty spalania czy bierne palenie, a POChP rozwija się niezauważenie nawet przez ok. 10-20 lat. Dlatego nawet jeśli sądzisz, że ta choroba Cię nie dotyczy, lepiej będzie, jeśli poddasz się badaniom profilaktycznym.
Metody leczenia POChP
Chociaż zmiany powstałe w przebiegu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc są trwałe – czasem tylko możliwe jest niewielkie ich cofnięcie – chorzy mogą liczyć na leczenie objawowe, które poprawia jakość życia. Pierwszym krokiem jest zmiana stylu życia – unikanie zanieczyszczeń, zaprzestanie palenia tytoniu, zdrowa dieta i odpowiednia dla stanu pacjenta aktywność fizyczna. Często stosowane są też leki wziewne rozszerzające oskrzela oraz preparaty wykrztuśne. W przypadku zaostrzenia choroby konieczne może być domięśniowe podanie leków oraz hospitalizacja.