W Polsce występuje 10 gatunków dzięciołów, które należą do grupy dziuplaków pierwotnych. Oznacza to, że taki dzięcioł sam kuje dziuplę i jako pierwszy z niej korzysta.
Dziuple powstają w efekcie intensywnej i ciężkiej pracy dzięciołów. Co ciekawe, nie każdy dzięcioł to robi, np. krętogłów. Czas poświęcony na wykucie dziupli waha się od kilkunastu nawet do 40 dni! Dziuple w zależności od gatunku, umieszczane są na różnej wysokości drzewa (od 0,5 m do 25 m nad ziemią) i mają różne wielkości otworów wlotowych.
Największe dziuple wykuwa nasz największy z dzięciołów, czyli dzięcioł czarny. Jego otwory mają średnice 8-11 cm i głębokość około 40-60 cm. Najmniejszy dzięciołek kuje dziuple o średnicy otworu wlotowego wynoszącą zaledwie 3-3,5 cm. Zdarza się, że ptaki umieszczają dziuplę tuż pod rosnąca na drzewie hubą, która stanowi naturalny daszek, chroniący wnętrze przed zaciekaniem wody - czytamy na stronie internetowej Lasów Państwowych w Białymstoku (bialystok.lasy.gov.pl).
Dzięcioły prawie nigdy nie zasiedlają swoich starych dziupli i co roku wykuwają nowe. Niektóre oprócz dziupli lęgowych wykuwają również dziuple noclegowe. Taki nadmiar rokrocznie opuszczanych „lokali” jest chętnie wykorzystywany przez inne gatunki ptaków, ssaki i owady (tzw. dziuplaki wtórne). To idealna i bezpieczna kryjówka, która stwarza dogodne warunki do bytowania i gniazdowania. Szacuje się, że korzysta z nich około 40 gatunków ptaków w tym sikory, kowaliki, sowy, gągoły czy dudki, ssaki tj. wiewiórki, kuny, nietoperze, popielice, żołędnice i koszatki oraz owady tj. osy i szerszenie.
Mając na uwadze ogromne znaczenie drzew dziuplastych, leśnicy w trakcie przeprowadzanych zabiegów gospodarczych, wyraźnie je oznaczają i pozostawiają na powierzchni do naturalnego rozkładu.
opr. (mb)
Zdjęcia - Lasy Państwowe w Białymstoku: