Drugiego listopada mija 78. rocznica likwidacji getta żydowskiego w Bielsku Podlaskim. Tego dnia Niemcy rozpoczęli likwidację niemal wszystkich gett w regionie białostockim.
Wytypowane do likwidacji getta zostały otoczone przez niemieckie formacje policyjne i policję pomocniczą. Ze względu na ograniczone możliwości gazowania Żydów w Treblince Niemcy wysyłali do komór gazowych Żydów w grupach po około 1000 osób dziennie. Mieszkańcy bielskiego getta zostali skierowani do obozu w Treblince w pierwszej kolejności. Prawdopodobnie wywózki odbyły się między drugim a piątym dniem listopada 1942 roku. Do 9 listopada teren bielskiego getta był wykorzystywany jako obóz przejściowy, w którym oczekiwali na zagładę Żydzi z innych gett: w Orli, Boćkach, Narwi, Brańsku. Stąd sukcesywnie wywożono ich do Treblinki.
Akcją likwidacji bielskiego getta kierował Waldemar Macholl, a do Bielska skierowano specjalnych pełnomocników, oficerów SS - Erdbrueggera i Ennulata.
Jak wynika ze wspomnień ocalałego z getta Meira Pekera Niemcy wykorzystywali jeszcze teren getta do początku 1943 r., gdzie przetrzymywano małą grupę żydowskich rzemieślników pracujących na rzecz armii niemieckiej. Grupę tą następnie przetransportowano do Białegostoku, na Pietrasze.
Getto w Bielsku Podlaskim zostało utworzone najprawdopodobniej w sierpniu 1941 roku i następnie otoczone wysokim na 2- 3 metry płotem i zakończone drutem kolczastym skierowanym do środka. Według relacji świadków Żydzi sami musieli zaopatrzyć się w materiały na budowę ogrodzenia.
Granice getta wyznaczały ulice: Mickiewicza (od Kopernika do Widowskiej), Widowska do Jagiellońskiej, Bóżnicza zwana Żydowską (dzisiaj Kazimierzowska), Wąska (nie istnieje) oraz Jagiellońska i Dubicze. Na tym obszarze stłoczono od 3 do 4 tys. Żydów. Powołano Judenrat na czele ze Szlomo Epsztejnem oraz policję żydowską, którą dowodził Żyd z Orli Wajnsztajn. Za samowolne opuszczenie getta zostało zbitych kilku Żydów. Ich zwłoki Niemcy przerzucili przez ogrodzenie z powrotem do getta.
Opr. (ms) na podst. Bielsk Podlaski. Studia i materiały do dziejów miasta. 1999