Projekt "Ławeczka Aleksandra Sewruka" zakwalifikował się do budżetu obywatelskiego na przyszły rok. Może i zdobył najmniej głosów, bo 36, ale zmieścił się w puli i będzie on realizowany.
Aleksander Sewruk, to wybitny ten aktor teatralny i filmowy, a później dyrektor teatru w Elblągu. Urodził się 17 stycznia 1912 roku w miejscowości Kornin, na Żytomierszczyźnie, w granicach ówczesnej Guberni kijowskiej imperium rosyjskiego. On i jego rodzice - Konstanty i Stanisława z Szubrawskich oraz brat Stanisław i siostra Helena przeprowadzili się na Podlasie w 1920 roku. Początkowo zamieszkali w Ciechanowcu, a po kilku latach w Brańsku.
Młody Aleksander rozpoczął naukę w Gimnazjum im. T. Kościuszki w Bielsku Podlaskim. Tam grał na waltorni w szkolnej orkiestrze dętej oraz zainteresował się działalnością teatru szkolnego. W 1928 roku debiutował w komedii Aleksandra Fredry "Nikt mnie nie zna". W 1930 roku zdał egzamin maturalny. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym, które po roku przerwał. W 1932 roku pracował jako sekretarz w magistracie brańskim.
Uczestniczył w stopniu podporucznika w kampanii wrześniowej w 19239 roku i po kapitulacji Modlina dostał się do niemieckiej niewoli.
W oflagu zorganizował wspólnie z Bolesławem Płotnickim, Józefem Słotwińskim i Leonem Kruczkowskim teatr obozowy. Po wyzwoleniu w 1945 roku zorganizował objazdowy teatrzyk rewiowy. W 1947 roku wrócił do Polski. W latach 1947-53 występował w Teatrze im. T. Jaracza w Olsztynie, a później na scenach poznańskich. W 1957 roku powrócił do Olsztyna i Elbląga, aby objąć funkcję dyrektora teatru w tych obu miejscowościach (wtedy był to jeden teatr, ale występował w obu miastach). Od 1969 roku do końca życia był dyrektorem Teatru Ziemi Mazowieckiej w Warszawie. Aleksander Sewruk zmarł w 1974 roku. Został pochowany na warszawskich Powązkach.
Pozostawił po sobie bogaty dorobek. Wystąpił w ponad 30 filmach i serialach. Był cenionym aktorem drugoplanowym. Grał m.in. komandora Kozłowskiego w filmie Orzeł L. Buczkowskiego czy prezydenta miasta Święcki w produkcji Popiół i diament A. Wajdy. Zagrał też rolę radzieckiego generała w popularnym serialu Czterej pancerni i pies oraz współpracownika Hansa Klossa w serialu Stawka większa niż życie.
Jego imię nosi Teatr w Elblągu.
Opr. (ms) na podst. Z. Romaniuk. Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Bielsku Podlaskim w latach 1918-1944.