W 1922 roku w czasie w pierwszych latach istnienia II Rzeczpospolitej w budynku byłego klasztoru pokarmelickiego w Bielsku Podlaskim (przy ówczesnej ul. Białostockiej, a dziś przy Żwirki i Wigury) mieściło się więzienie powiatowe.
Po przeciwnej stronie ówczesnej ulicy Białostockiej znajdował się posterunek policji. Komendantem posterunku był wówczas Stanisław Karbowski.
Jak podaje Janusz Porycki w artykule poświęconym poległym i zmarłym na służbie bielskim policjantom w okresie międzywojennym (bielski Almanach Historyczny 2018) - w noc sylwestrową z 1922 na 1923 roku, około północy, będąc na posterunku komendant Karbowski usłyszał wystrzały. Sądząc, że to podchmieleni mieszkańcy Bielska Podlaskiego witają nowy rok - wyszedł nieuzbrojony na ulicę, aby sprawdzić przyczynę strzelaniny.
Komendant został trafiony wówczas kulą w szyję. Rana była śmiertelna. Okazało się, że hałasowali nie świętujący nowy rok bielszczanie, a więźniowie. Doszło wówczas do ich buntu i ci, korzystając z pomocy z zewnątrz, rozpoczęli ucieczkę. W czasie buntu zginął również drugi policjant posterunkowy Michał Klimaszewski. Niestety, jak przyznaje autor artykułu, nie udało się ustalić ani przebiegu wydarzeń, ani też sprawców. Na przełomie 1922 i 1923 roku wydawanie Dziennika Białostockiego było zawieszone, nie zachowały się więc żadne wiadomości na ten temat.
Jedynie w Dzienniku Białostockim z 22 stycznia 1925 roku, czyli dwa lata po wydarzeniu, pojawiła się krótka wzmianka. W związku z ogłoszonym nabożeństwem, w wykazie poległych policjantów przy nazwiskach S. Karbowskiego i M. Klimaszewskiego była informacja, że zostali zamordowani podczas pełnienia obowiązków służbowych w areszcie w Bielsku przez uciekających bandytów.
Stanisław Karbowski został pośmiertnie odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi przez premiera II RP Władysława Grabskiego - 30 września 1924 roku. Wdowie i synowi przyznano odszkodowanie, za które wdowa kupiła działkę przy ul. Sportowej w Bielsku Podlaskim, gdzie wybudowała dom i przed wojna prowadziła stołówkę.
Więzienie w klasztorze funkcjonowało do 1929 roku. W 1944 wprowadził się tam otoczony złą sławą Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, który funkcjonował w tym miejscu do 1956 roku.
Opr. (ms) na podst. J. Porycki. Kwatera poległych i zmarłych na służbie funkcjonariuszy Policji Państwowej w Bielsku Podlaskim, w latach 1922-1937
w Bielski Almanach Historyczny 2018.