Fundacja Ochrony Dziedzictwa Ziemi Bielskiej po raz kolejny 1 listopada zorganizuje kwestę na rzecz ratowania zabytkowych nagrobków na cmentarzu przy ul. Wojska Polskiego w Bielsku Podlaskim. Wybierając się na groby bliskich warto wziąć ze sobą pieniądze i zasilić puszki kwestujących.
Kwesty na szczytny cel fundacja prowadzi już od kilku lat z bardzo dużym powodzeniem. Odwiedzający bielski cmentarz nie przechodzą obojętnie obok kwestujących. A na cmentarzu widać już efekty prac wykonanych dzięki zebranym datkom.
Kwesty prowadzone są zarówno na cmentarzu rzymsko-katolickim, jak i prawosławnym. Na swoim profilu fundacja podsumowała prace nad ratowaniem nagrobków w ubiegłym roku:
W 2018 r. Fundacja Ochrony Dziedzictwa Ziemi Bielskiej odnowiła cztery płyty nagrobne wykonane z piaskowca: Józefy Hilchen (zm. w 1884 r.), Karola Zawistowskiego (zm. w 1888 r.), Weroniki Szaniawskiej (zm. w 1895 r.) i Marii Seferiniak (zm. w 1912 r.). Płyty te na skutek zajmowania miejsca pod nowe pochówki przed laty zostały przemieszczone na inne niż pierwotne miejsca grobów. Ze względu na walory historyczne i artystyczne, Fundacja zabezpieczyła płyty, które po odnowieniu przeniesiono i wyeksponowano koło kaplicy p.w. św. Wincentego á Paulo, na specjalnie uporządkowanym miejscu:
1. Józefa Wincentyna Hilchen lat 60, zm. 14 grudnia 1884 r. w stanie panieńskim, córka płk Wincentego Hilchena (żołnierza Legionów Polskich we Włoszech) i Euzebii z Roszkowskich, miała 7 braci i 3 siostry. Hilchenowie dzierżawili od 1818 do 1867 r. skarbowy majątek Hołowiesk pod Bielskiem. Byli głównymi współfundatorami kaplicy św. Wincentego á Paulo. W tej kaplicy jest tablica epitafijna małżonków, Wincentego (zm. w 1857 r., pułkownika byłych wojsk polskich) i Euzebii (zm. w 1864 r.), Hilchenów herbu Jelita. Brat Józefy, Oktawiusz Hilchen, przeznaczył znaczną kwotę na remont kościoła parafialnego w Bielsku.
2. Karol Zawistowski ur. w 1819 r., zm. w 1888 r. w Bielsku, syn Stanisława. Urzędnik rosyjski z tytułem radcy dworu. Obok jest grób jego matki Tekli Zawistowskiej (żeliwny pomnik). Karol Zawistowski z bratem Cezarym wsparli w 1859 r. budowę kaplicy na cmentarzu. Pozostały po nim dzieci: Karol, Cezaria, Maria, Stanisława, Zofia i Tekla. Mieli nieruchomość w Bielsku na ul. Brzeskiej (ul. Batorego).
3. Weronika Szaniawska z Zawadzkich lat 59, córka Marcina i Pauliny. Rodzina od 1856 r. posiadła majątki: Czechy, Moskiewce i Kruhłe z folwarkami Kruhłe-Stare, Kruhłe-Werki (od imienia Weronika) i Kruhłe-Pawlinowo (od imienia Paulina, matki Weroniki). Miała dwóch braci: Marcina i Henryka, zaś mężem jej był Anatol Szaniawski. Po rodzicach odziedziczyła folwark Kruhłe-Pawlinowo. Zmarła w 1895 r. w rodzinnym majątku Kruhłe (między Boćkami a Orlą).
4. Maria Seferiniak z Widerów, zmarła 24 lutego 1912 r. prawdopodobnie w Hajnówce. Żona Jana Seferyniaka (vel Seferiniaka, Seferyńskiego), powstańca styczniowego. W ramach represji popowstaniowych rodzina utraciła cały majątek. Jan Seferyniak był woźnym sądu grodzkiego w Warszawie. Zmarł już po wybuchu I wojny światowej. Oprócz córki Marii, mieli syna, Stefana Seferyniaka, urodzonego w 1872 r., łowczego Puszczy Białowieskiej (przed I wojną światową). Zmarł w latach 50. XX w. Był on wujem pisarza Igora Newerly, który opisał go w „Zostało z uczty bogów” (s. 180) oraz Zofii (1876-1965), żony Stefana Charczuna, przedwojennego łowczego Puszczy Białowieskiej. (Tekst opracował Janusz Porycki. Zdjęciami opatrzyła Barbara Babulewicz).
W tym roku prace renowacyjne objęły m.in. pomnik pułkownika Dellinghausena zmarłego w 1855 roku.
Cmentarz przy ul. Wojska Polskiego w Bielsku Podlaskim jest jednym z najstarszych w regionie.
opr. (bisu)
Zdjęcia odnowionych i odnawianych nagrobków z cmentarza przy ul. Wojska Polskiego w Bielsku Podlaskim (Fundacja Ochrony Dziedzictwa Ziemi Bielskiej):